I don’t care how you are going to do!

I don’t care!

ဒါမွ မဟုတ္...

I don’t care how you are going to do!

ျပည္႕ျပည္႕ စံုစံု ေျပာရင္...

I don’t care how you’re going to do, please get it done!

ကၽြန္ေတာ္ မႀကိဳက္တဲ႕ အသံုးအႏံႈးတစ္ခု။ မင္းလုပ္ခ်င္သလိုလုပ္ ငါ ဂ႐ုမစိုက္ဘူး။ အဓိက အလုပ္ၿပီးဖို႕ အေရးႀကီးတယ္ဆိုတဲ႕ အသံုးအႏံႈး။ ေနာက္ထပ္ ျပည္ခ်စ္သားတို႕ နယ္ပယ္မွာ တြင္က်ယ္တဲ႕ အသံုးအႏံႈးေလးက

ေရဗူးေပါက္တာ မလိုခ်င္ဘူး။ ေရပါတာ လိုခ်င္တယ္။

အဲဒီ အသံုးအႏံႈးကိုပဲ အေငၚတူးၿပီး ျပန္ေျပာတတ္တဲ႕ စကားလံုးက

ေရဗူးေပါက္တာ မသိဘူး။ ေရပါတာပဲ လိုခ်င္ရင္ေတာ႕ ဘံုဘိုင္ေခါင္းနဲ႕ တိုက္တဲ႕ ေရေႏြးၾကမ္းပဲ ရမယ္။ ေသာက္ခ်င္ရင္ ဒူးေလး အယင္ေထာက္လိုက္ ဆိုတာပဲ။

အမွန္က အလုပ္ၿပီးေျမာက္ေရး အတြက္ အတင္းဖိအားေပး ေစခိုင္းတာ ျဖစ္တဲ႕ အတြက္ အလုပ္ ၿပီးေျမာက္ေရး ဆိုတဲ႕ ဦးတည္ခ်က္ အေပၚမွာေတာ႕ ဒီအသံုးအႏံႈးက သံုးသင္႕တယ္လို႕ ယူဆတယ္။ သို႕ေပမဲ႕ ေမာင္လူေအးရဲ႕ ဥာဉ္အရ အက်ပ္ကိုင္တာ တယ္လည္း မႀကိဳက္ခ်င္ဘူး။

ငယ္စဥ္က ျဖစ္ဖူးတဲ႕ အျဖစ္အပ်က္ေလး။ ေနမေကာင္းလို႕ အေဒၚလုပ္တဲ႕သူက ေဆးတိုက္တယ္။ ပါပါက နံေဘးနားမွာ ပက္လက္ကုလားထိုင္နဲ႕ စာထိုင္ဖတ္ေနတယ္။ အေဒၚက ခ်စ္လို႕ အလိုလိုက္ေတာ႕ အေဒၚကိုကေတာ႕ ေကာင္းေကာင္းႏိုင္တယ္။ ေဆးေသာက္မဲ႕ အေရးကို ကက္ဆက္ထဲ ဘယ္သီခ်င္း ဖြင္႕ေပး။ အဲဒီသီခ်င္း ဖြင္႕မွ ေသာက္မယ္။ အေဒၚက ဖြင္႕ေပးတယ္။ အဲဒီသီခ်င္း ဖြင္႕ျပန္ေတာ႕၊ ဒါ မႀကိဳက္ျပန္ဘူး။ ေနာက္ထပ္ ဘယ္သီခ်င္းဖြင္႕။ မဖြင္႕ရင္ မေသာက္ဘူး။ ဆႏၵျပတယ္။

တစ္ခါ မဟုတ္၊ ႏွစ္ခါ မဟုတ္၊ ၾကားေနရတာ ၾကာလာေတာ႕ ေဘးက စာဖတ္ေနတဲ႕ ပါပါက ႐ိုက္ေနက် ႀကိမ္လံုးကို ဆြဲၿပီး ထလာတယ္။ လက္ထဲက ႀကိမ္လံုးနဲ႕ ႐ြယ္ရင္း ပါပါက

ဟိတ္ေကာင္ မင္း ေဆးေသာက္စရာ ႐ွိတာ ေသာက္တာ မဟုတ္ဘူး။ ငါ ေဘးက နားေထာင္ေနတာ ၾကာလွၿပီ။ ေတာ္႐ံု ဆိုးရင္ ေတာ္ေရာေပါ႕။ မင္း ေနေကာင္းေစခ်င္လို႕ ေသာက္ခိုင္းတာ ေသာက္ေပါ႕။ ဘာလဲ ငါ ႀကိမ္နဲ႕ ေဆာ္ရမွာလား။

ဆိုၿပီး ႐ြယ္တယ္။

ႀကိမ္နဲ႕ အ႐ြယ္ခံရတယ္ ဆိုရင္ပဲ ႐ိုက္ျဖင္႕ မ႐ိုက္ရေသးဘူး။ ထၿပီး ငိုတယ္။ ေဆး မေသာက္တဲ႕ အျပင္ ငိုပါ ထပ္ငိုေတာ႕ ပါပါက

မင္း ငိုတာ တိတ္မလား မတိတ္ဘူးလား။ ငါ ႀကိမ္နဲ႕ ေဆာ္ရမွာလား။

မတိတ္ဘူး ေျပာလည္း အတီးခံရမယ္။ တိတ္မယ္ေျပာရင္လည္း အ႐ံႈးေပးရာက်တယ္။ ဒီလို အက်ပ္ကိုင္တာေတာ႕ ဘယ္ခံလိမ္႕မလဲ။ ေနာက္တစ္ဖက္က ငိုတာ တိတ္လိုက္လို႕ အ႐ိုက္မခံရဖို႕လည္း ေသခ်ာဖို႕ လိုေသးတယ္။ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။

ပါပါ ႀကိမ္လံုးခ်ရင္ တိတ္မယ္ လို႕။

စစခ်င္း ျပည္ပကို ေရာက္ေတာ႕ သူတို႕ လုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္ပံုနဲ႕ ကိုနဲ႕ သိပ္ၿပီး အံမ၀င္ဘူး။ ကိုေတြ ဆီမွာက လူႀကီးသူမ အ႐ိုအေသ ေပးတာတို႕၊ အားနာသမႈ တို႕၊ ႀကီးသူကို ႐ိုေသ၊ ႐ြယ္တူကို ေလးစား၊ ငယ္သူကို သနား… စတာတို႕ ႐ွိတယ္။ စစခ်င္းမွာ ေစာေစာက ေျပာတဲ႕

I don’t care how you are going to do!

ဆိုတာ အင္မတန္ နားကေလာတဲ႕ အသံုးအႏံႈး။

ေနာက္ထပ္ အဆိုအမိန္႕ေလး တစ္ခု ၾကားဖူးတာက တစ္ကိုယ္လံုး မည္းေနတဲ႕ လူ၀ံႀကီး တစ္ေကာင္ကို အရမ္းေအးတဲ႕ ႏွင္းေတာင္ ေဒသမွာ သြားထားလိုက္ရင္ အခ်ိန္တစ္ခု ေရာက္တဲ႕အခါမွာ အမည္းေရာင္ ေပ်ာက္ၿပီး အျဖဴေရာင္ ျဖစ္သြားလိမ္႕မယ္ တဲ႕။ ဆိုလိုတာက သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္ တစ္ခုလံုး ျဖဴေဖြးေနစဥ္မွာ သူ႕ကိုယ္ခႏၶာ တစ္ခုတည္း မည္းနက္ေနျခင္းဟာ ရန္သူက သူ႕ကို ျမင္လြယ္ေစၿပီး အႏၱရာယ္ မ်ားလြန္းတာေၾကာင္႕ သဘာ၀က သူ႕ပတ္၀န္းက်င္နဲ႕ သူ႕ကိုယ္ကို အလိုေလ်ာက္ ခ်ိန္ၫွိေပးသြားလိမ္႕မယ္လို႕ ဆိုလိုတာ ျဖစ္တယ္။

ဆိုေတာ႕ ခုနက မႀကိဳက္ဘူး၊ မႀကိဳက္ဘူး ဆိုၿပီး နားကေလာတဲ႕ အသံုးအႏံႈးဟာ အခု အခါ ကိုယ္႕ ပါးစပ္ဖ်ားကိုပါ ေရာက္လာတယ္။ ဘယ္လိုမွ သင္တာမဟုတ္ေပမဲ႕လို႕ ၾကားပါမ်ား ေတာ႕ ကိုယ္႕နားထဲေရာက္ ကိုယ္႕စကားလံုးလို ျဖစ္လာတယ္။ ပတ္၀န္းက်င္ရဲ႕ အလိုေလ်ာက္ ခ်ိန္ၫွိေပးသြားတဲ႕ ကိစၥ တစ္ခု။

ဆိုေတာ႕ ေတြးမိတာေလး ေျပာပါတယ္။ အကယ္၍မ်ား အခ်ိန္ တစ္ခုေရာက္လို႕ ျမန္မာျပည္မ်ား ျပန္ၿပီး အေျချပန္ခ် ျဖစ္ခဲ႕မယ္ဆိုရင္ ေမာင္လူေအးဟာ အေတာ္ေလး လူနားကေလာတဲ႕ စကားလံုးေတြကို ေျပာတတ္တဲ႕ သူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနဖို႕ ရာခိုင္ႏံႈး အေတာ္မ်ားမ်ား ေသခ်ာလာတယ္။ လူမႈေရး နားမလည္သူ၊ အားနာသမႉ မ႐ွိသူ ျဖစ္လာစရာ အေၾကာင္း ပိုမ်ားတယ္။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဆိုတဲ႕ စကားလံုးကို စိတ္ထဲ မပါဘဲ လွ်ာဖ်ားေလးကေန တစ္ေန႕ကို အေခါက္တစ္ေထာင္ မက ေျပာတတ္တဲ႕ သူတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာမယ္။

အဲဒီခါက်ရင္ လူေတြက ေျပာၾကမယ္။

ႏိုင္ဂ်ံဂါးျပန္ႀကီး ဆိုၿပီးေတာ႕ ႐ိုင္းလိုက္တာ… လို႕ ေနာက္ကြယ္မွာ ေျပာေနၾကမွာ ႀကိဳတင္ ျမင္ေယာင္ ေနမိတယ္။